Historia octu jabłkowego
Kiedy i w jaki sposób człowiek wpadł na pomysł kontrolowania fermentacji octowej – tego nie wiemy. Wiemy jednak, że ocet używany jest od wielu tysiącleci jako środek dezynfekujący oraz konserwujący żywność. 
Octu używano już w starożytnym Babilonie około 5 tys. lat przed naszą erą. Fenicjanie pili „shekar” – rozcieńczony napój na bazie octu jabłkowego. Song Ci, słynny chiński lekarz z XII wieku przed naszą era, nazywany „przodkiem medycyny sądowej”, zalecał mieszankę octu z siarką w celu zapobieżenia infekcjom podczas sekcji zwłok. O occie wspomina biblia w Księdze Przysłów (1,2). Rzymianie znowu pijali napój zwany „posca”, który był bardzo podobny do fenicjańskiego shekara. Hipokrates, który jest nazywany ojcem medycyny, już w IV wieku przed naszą erą wspominał o dobroczynnych właściwościach octu. Zalecał go stosować w bardzo wielu przypadkach medycznych jako lekki środek oczyszczający, wzmacniający i dezynfekujący (3). Jego opinie powielał także Awicenna, słynny lekarz i filozof islamski z X wieku. Z octem jabłkowym związana jest średniowieczna legenda z okresu epidemii dżumy. W czasie dżumy wielkim kąskiem dla złodziei było okradanie pustych domów, które zostały opuszczone z powodu epidemii. W jednym z miast złapano czterech złodziei, którzy przed sadem wyznali w jaki sposób zabezpieczali się przed choroba. „Ocet czterech złodziei” zwany inaczej Marsylskim, bo tam podobno to się wydarzyło, to do do dzisiaj słynna mieszanka składająca się z octu, czosnku, cynamonu, rozmarynu, mięty pieprzowej, goździków i tymianku.


W jaki sposób powstaje ocet jabłkowy??
Ocet jabłkowy powstaje w procesie fermentacji octowej, która dokonuje się za sprawą bakterii Acetobacter. Praktycznie każdy owoc można poddać takiej fermentacji (może stanowić pożywkę dla tych bakterii) i uzyskać wspaniały ocet owocowy. Jednakże to właśnie ocet jabłkowy jest uważany za najlepszy do stosowania ocet dla celów zdrowotnych. Nie każdy jednak ocet jabłkowy jest tej samej jakości. Jaki ocet jest w takim razie najlepszy? 

 

Tylko ocet nie poddany pasteryzacji, a także nie poddany filtracji, tzn. nie poddany żadnemu procesowi konserwującemu lub oczyszczającemu może posiadać żywe kultury bakterii zwane matką octu. Dzięki temu mamy pewność, że ocet nie stracił prozdrowotnych składników jakie możemy w nim odnaleźć. 

     

 

Co znajdziemy w porządnym occie jabłkowym?
Skład octu jabłkowego:

 a) Witaminy – A, C, E, P , B,
 b) Składniki Mineralne – Potas, Żelazo, Miedź, Krzem,
 c) Enzymy,
 d) Pektyny,
 e) Związki polifenolowe (kwas galusowy, katechiny, epikatechiny, kwas   chlorogenowy, kwas kawowy, kwas kumarowy),
 f) Błonnik,
 g) Beta karoten,
 h) i oczywiście zawiera „Matkę Octu”. Matka octu (łac. Mycoderma aceti),    która jest produktem cudownej przemiany soku owocowego w ocet. To   właśnie dzięki niej zostają strawione resztki alkoholu i cukru w   sfermentowanym soku owocowym do postaci delikatnego, świeżo             pachnącego octu jabłkowego. Taki naturalny ocet możesz zrobić samemu w domu. Tutaj przepis: (link do strony z przepisem).

 Wysoka zawartość powyższych składników w połączeniu z największym   skarbem octu, czyli z "matką octu" ma dobroczynny wpływ na wiele   aspektów naszego organizmu, a także otoczenia. Ocet jabłkowy stosuje się   głównie :
 - na odchudzanie (link)
 - dla wzmocnienia organizmu
 - jako kosmetyk
 - jako środek dezynfekujący i odkażający
 - jako środek czyszczący
 - oczywiście jako środek spożywczy.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o zastosowaniu octu jabłkowego, to zajrzyj na nasze inne artykuły blogowe.